วันเสาร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2559

แค้นพี่ชายหนัก!! พ่อแม่เสีย พี่ชายกลับทิ้งให้ไปอยู่กับป้า ล้มทั้งยืนเมื่อพบความจริง


ตอนที่เธออายุได้6ขวบ ช่วงเทศกาลเชงเม้ง พ่อกับแม่เดินทางกลับไปบ้านนอกเพื่อไปไหว้สุสานของปู่กับย่า แต่ก็ไม่ได้กลับมาอีก เพราะรถโดยสารที่พ่อกับแม่นั่งไปเกิดอุบัติเหตุ พ่อกับแม่เสียชีวิตทั้ง2คน

พี่ชายของเธอซุกหน้าลงบนที่นอน จากนั้นก็ปล่อยโฮออกมาจนเธอตกใจ เธอไม่เคยเห็นพี่ชายเป็นอย่างนี้มาก่อน
เธอเอื้อมมือน้อยๆไปลูบหลังพี่ชาย จากนั้นก็กอดพี่ชายเอาไว้แน่น เสมือนที่พ่อกับแม่เคยกอดเธออย่างนั้น
จากคืนวันนั้นมา เธอก็ได้แต่ติดตามพี่ชายไปทุกที่ เธอขอให้พี่ชายเป็นคนไปส่งโรงเรียน และไปรับกลับ
โรงเรียนมัธยมของพี่ชายอยู่ไกลออกไปจากหมู่บ้านมากพอสมควร ดังนั้น พี่ชายจึงต้องรีบไปส่งเธอแต่เช้า พอปั่นจักรยานไปถึงหน้าโรงเรียน เธอมักจะจับชายเสื้อของพี่ชายไว้แน่น เธอไม่อยากให้พี่ชายไปเรียนที่อื่น เธออยากให้พี่ชายเรียนที่โรงเรียนอนุบาลของเธอ เธอได้แต่เรียก
“พี่ๆ พี่อย่าทิ้งหนูนะ!”
จากคืนวันนั้น เธอไม่เคยร้องไห้หาแม่อีกเลย เธอไม่ดื้อหรือเอาแต่ใจตัวเองอีกแล้ว
เด็กน้อยไม่เคยบอกกับใครเลย ว่าตั้งแต่เธอรู้ว่าพ่อกับแม่ไม่มีวันจะกลับมาหาเธอได้อีกนั้น เธอรู้สึกหวาดกลัวเพียงใด และสิ่งที่เธอกลัวมากที่สุดก็คือ พี่ชายคนเดียวที่เธอหวังพึ่ง จะทิ้งเธอไปเหมือนกับพ่อและแม่อีก

ความรู้สึกหวาดกลัวนี้นี่เอง ที่ทำให้เธอ เด็กหญิงอายุเพียง6ขวบต้องทำตัวเป็นเด็กดี เป็นเด็กที่น่ารักของพี่ชาย แม้เธอจะพยายามเป็นเด็กที่น่ารักของพี่ชายยังไง อยู่มาวันหนึ่ง ต่งเสียวเป่าก็ทิ้งเธอไปโดยไม่บอกกล่าวเหมือนพ่อกับแม่อีกคน

เช้าของวันเสาร์หนึ่ง พี่ชายของเธอช่วยเปียผมให้เธอแบบที่เขาไม่เคยทำมาก่อน พี่ชายใช้เวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็ใส่เสื้อผ้าชุดใหม่เป็นชุดรวดเสื้อกับกระโปรงขาวล้วนให้แก่เธอ
พี่ชายพาเธอไปที่สวนสาธารณะหน้าหมู่บ้าน จากนั้นก็พาเธอไปเล่นม้าหมุนและเครื่องเล่นอีกมากมาย วันนี้พี่ชายใจดี ซื้อทั้งเกล็ดน้ำแข็งให้เธอกิน และขนมอีกมากมายยัดใส่กระเป๋าของเธอเต็มไปหมด
“เอาไว้กินเมื่อน้องหิวนะ เสี่ยวเป้ย”
เธอทั้งเล่นทั้งกินอย่างสนุกสนาน วันนี้เป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุด สุขจนลืมคิดถึงพ่อแม่ ลืมความหวาดระแวง ลืมความกลัวที่เธอคิดไว้เสมอมา ค่ำวันนั้น เธอเล่นจนเพลียและก็นอนหลับไปบนบ่าของพี่ชาย
แต่ทว่า เช้าของวันรุ่งขึ้น เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่เธอไม่คุ้นเคย นี่ไม่ใช่บ้านของเธอ
“พี่ชายหนูอยู่ไหนๆ หนูจะไปหาพี่ชายของหนู ฮื่อๆ”
เธอวิ่งออกมาจากห้องที่นอนอยู่

ขอบคุณ http://khaosods.blogspot.com

หลี่ สุวัณณา

About หลี่ สุวัณณา

Author Description here.. Nulla sagittis convallis. Curabitur consequat. Quisque metus enim, venenatis fermentum, mollis in, porta et, nibh. Duis vulputate elit in elit. Mauris dictum libero id justo. Mauris dictum libero id justo.

Test

© 2013 THAINEWSDO. WP Converted by .
Proudly Powered by Blogger.