เมื่อเร็วๆนี้ได้มีชาวไต้หวันคนหนึ่งได้โพสต์ภาพที่ชวนน่าสงสารภาพหนึ่งขึ้นบนเว็บไซต์ พร้อมกับเขียนบรรยายว่า เธอได้พบกับคุณปู่ท่านหนึ่งที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่ในร้านสเต็กเพียงลำพัง โดยที่โต๊ะอาหารของเขามีกรอบรูปหลายอันถูกวางไว้บนโต๊ะ ซึ่งหนึ่งในนั้นมีภาพถ่ายของสาวน้อยคนหนึ่งรวมอยู่ด้วย และเมื่อสังเกตุดูคุณปู่ท่านนี้นั้นเขาก็มักจะทานข้าวไปพร้อมกับการพูดคุยอยู่กับรูปภาพเหล่านั้นด้วยเสมอ
และที่ทำให้ชวนน่าสงสารที่สุดก็คือคุณปู่ท่านนี้จะทานข้าวไปพร้อมกับพูดคุยกับรูปของสาวน้อยที่ตั้งอยู่บนโต๊ะว่า “จะพาหนูมาทานที่นี่ทุกปีดีมั้ยจ๊ะ” ซึ่งจากการที่ได้เห็นพฤติกรรมของคุณปู่แล้ว เขาคงจะคิดถึงสาวน้อยที่อยู่ในรูปนั้นมากๆเลย….
เพื่อนชาวไต้หวันคนนี้ยังบอกอีกว่า ในวันนั้นคุณปู่น่าจะพูดหลายประโยคกับรูปภาพเหล่านั้นอยู่พอสมควร แต่เนื่องจากเสียงของเขานั้นเบามากๆ จึงทำให้ไม่สามารถทราบถึงรายละเอียดที่เขาพูดว่ามีอะไรบ้าง ซึ่งหลังจากที่คุณปู่ท่านนี้ทานข้าวเสร็จเขาก็ขับรถมอเตอร์ไซค์ออกไปจากร้านอย่างเงียบ ๆ
หลังจากที่เพื่อนคนนี้ได้โพสต์ข้อความเหล่านี้ขึ้นบนเว็บไซต์นั้น หลายชั่วโมงต่อมาก็ได้มีชาวเน็ตเข้าไปกดไลค์กว่าสามหมื่นคน และยังได้มีผู้คนที่แสดงความคิดเห็นอีกมากกว่าเจ็ดพันคนบนเว็บไซต์ ซึ่งความคิดเห็นส่วนใหญ่ต่างก็บอกว่า “ดูแล้วเศร้าจัง น่าสงสารคุณปู่มากๆ”
และหลังจากที่เรื่องราวนี้ถูกเผยแพร่ออกไป ก็ได้มีนักข่าวมากมายต่างพากันเข้าไปเยี่ยมคุณปู่ท่านนี้และก็ได้ทราบเรื่องว่า คุณปู่ท่านนี้มีชื่อว่า เฉินหน่ายเหมียว มีอายุ 78 ปี ในอดีตนั้นเขากับอดีตภรรยาคนแรกของเขานั้นมีลูกด้วยกันห้าคน เป็นผู้หญิงสี่คนและผู้ชายหนึ่งคน ซึ่งตอนนี้ลูกๆทั้งห้าคนนั้นต่างก็โตกันหมดแล้ว เขาบอกอีกว่าเขาเคยทำงานเป็นบุรุษไปรษณีย์มาก่อน และหลังจากที่อดีตภรรยาของเขาได้เสียชีวิตไป เขาก็ได้มาแต่งงานใหม่กับภรรยาชาวเวียดนามเมื่อ 12 ปีก่อน ซึ่งเขากับภรรยาคนใหม่นี้ก็ได้มีลูกสาวด้วยคนหนึ่ง แต่เมื่อสองปีที่แล้วราวๆเดือนสิงหาคม ภรรยาของเขาบอกว่าจะกลับไปเคลียร์เรื่องที่บ้านและได้พาลูกสาวกลับไปยังประเทศเวียดนาม ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ข่าวเกี่ยวกับภรรยาของเขาอีกเลย
นายเฉินหน่ายเหมียวได้กล่าวอีกว่า เขาคิดถึงลูกสาวของเขาที่หายตัวไปอยู่ทุกๆวัน เขาก็เลยเอาภาพถ่ายของเธอมาทำเป็นชุดๆแล้วก็เก็บไว้ข้างๆตัวตลอดเวลาให้เสมือนกับว่าลูกสาวของเขายังอยู่กับเขาเสมอ แม้กระทั่งเวลาทานข้าวก็จะนำภาพชุดเหล่านั้นมาตั้งไว้บนโต๊ะอาหารเพื่อเขาจะได้พูดคุยกับลูกสาวของเขาได้เรื่อยๆ และให้เหมือนกับว่าได้ทานอาหารอยู่ร่วมกัน
ซึ่งเราก็หวังว่าคุณปู่ท่านนี้จะได้พบกับลูกสาวของเขาอีกครั้งในเร็วๆนี้ เห็นแล้วก็สงสารคุณปู่ท่านนี้จริง ไม่รู้ว่าเขาจะต้องรอนานอีกแค่ไหน รอวันที่เขาไม่ต้องนั่งทานข้าวคนเดียวเพียงลำพังอีกต่อไป เซฟบทความ
from : http://www.patjaa.com/
